ಕಡಲಾದರೂ ಗಾಳಿಯಾದರೂ ಅಲೆಯೇಳುವುದು ನಿಲ್ಲದು.
ಹಾದುಹೋದಲೆಯ ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಸಣ್ಣದು, ಒಮ್ಮೆ ದೊಡ್ಡದು.
ಆದರೂ ವಿದಾಯದ ನೆರಳು ವಿಷಾದವೇ;
ಹಿಂತಿರುಗುವಲೆಯೊಂದೊಂದಕೂ ರುಚಿ ಕಣ್ಣೀರಿನದೇ...
ಪ್ರೀತಿ ನನಗೊಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನೀರು, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಗಾಳಿಯೆನಿಸುವುದು

ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಗಾಳಿ ನೇವರಿಸಿದರೆ ಅವನ ಬೆರಳು
ಇಲ್ಲಿ ಶ್ರುತಿ ಮಾಡಿದ ತಂಬೂರಿಯಾಗುತ್ತಾಳವಳು

ತುಚ್ಛ ಸಿಟ್ಟಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಿ ಸಾಯಹೊರಟ ಸ್ನೇಹವೇ
ನಿನಗೇನು ಗೊತ್ತು
ಕೆಲ ಅಂಗಳಗಳಲಿ ಅರಳುವ ದ್ವೇಷದ ಹೂವಿಗೂ
ಪ್ರೀತಿಯ ಘಮವಿರುತ್ತದೆ

ಸುರಿಯಲಾಗದ ದುಗುಡ
ಕದಡಿ ಬಾನಿನೆದೆ
ಹರಡಿದೆ ಅಷ್ಟಗಲ ಕಾರ್ಮೋಡ!

"ಹೋ.. ಬರಡಲ್ಲ ಬಾನು!"
ಸುಳ್ಳೊಂದು ಈ ನಲಿವಿಗೆ
ಪಾಪ ಗರಿಬಿಚ್ಚಿದೆ ನವಿಲು!

"ಉಸಿರಾಡದಿರು, ಸದ್ದಾದೀತು.."
ಅದೆಷ್ಟು ಸರಳ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ!

ಕಾಣದೊಂದು ಕಾವಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆ
ಸುಟ್ಟುಕೊಂಡ ಹಕ್ಕಿ ನಾನು;
ಪಂಜರದ ಬಾಗಿಲದೆಷ್ಟು
ಸಲೀಸು ತೆರೆದಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ!

ಗೊತ್ತು, ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ,
ಬೀಸುಗಾಳಿಯಲೆ ತಂದ
ಗರಿ ಸವರಿದೊಂದು ಕ್ಷಣದ
ನವಿರು ಸ್ಪರ್ಶ ನಿನಗೆ!
ಹೊನ್ನೆಣ್ಣೆ ದೀಪದ ಕಾಡಿಗೆಯಲಿ
ಬೇಲಿಮುಳ್ಳು ಬರೆದ
ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ಹಚ್ಚೆ ನನಗೆ!

ಬದುಕೆಂದಿಗೂ ರಿಕ್ತಹಸ್ತ!
ಕೊಡಬಂದ ಕೈಗಳಿಂದೇನೂ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
ಬದುಕು ಬೇಡಿದ್ದು ಆ ಕೈಗಳ ತಲುಪಲಿಲ್ಲ.