Friday, August 23, 2013

27

ಹೀಗೊಂದು ಕ್ಷಣ ಸುಳಿದು ಬಂದಿತ್ತು
ಸೀದಾ ನನ್ನ ಮುಟ್ಟಿತ್ತು, ತಟ್ಟಿತ್ತು..
ಕೆಲವು ಕೇಳಿತ್ತು, ಕೆಲವು ಹೇಳಿತ್ತು
ತಾ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ನನ್ನೊಳಗಿಗೆ
ಬೆತ್ತಲಾಗುವ ಬಗೆ ತೋರಿಸಿತ್ತು
ನಗೆಯ ಚುಕ್ಕೆ ನೂರು ಸಾಲಿಟ್ಟು
ಭಾವಚಿಟ್ಟೆಯ ರೆಕ್ಕೆಗಿಟ್ಟು ಲೇಖನಿ
ಗೆರೆ, ಬಾಗು, ಬಳುಕುಗಳನೆಳೆದು
ನನಗಾಗಿ ರಂಗೋಲಿ ಬರೆದಿತ್ತು
ಬೆರಳೆನವು ಹಿಡಿದು ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿತ್ತು
ಕಣ್ಣೆನದು ಅರಳುವ ಸೊಬಗಿಗೆ
ತನ್ನೊಲವ ಧಾರೆಯೆರೆದಿತ್ತು.
ಮತ್ತೆ ಬಂದೇ ಬರುವೆನೆನುತ
ಕಾಯುವ ಸವಿನೋವಿಗೆನ್ನ ದೂಡಿ
ತಾ ನಗುತ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿಯೇಬಿಟ್ಟಿತ್ತು
 
 

1 comment:

  1. ಕೆಲ ಕ್ಷಣಗಳೇ ಹಾಗೆ, ಅವು ನಿಲ್ಲವು!

    ReplyDelete